Η κρυφή κατάθλιψη συχνά μεταμφιέζεται σε δραστηριότητα και ευθυμία, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση της ευημερίας.
Οι άνθρωποι με αυτή την πάθηση κρύβουν αριστοτεχνικά την εσωτερική τους ερημιά πίσω από χαμόγελα και κοινωνική δραστηριότητα, σύμφωνα με ανταποκριτή του .
Η κύρια δυσκολία στη διάγνωση είναι η απουσία κλασικών συμπτωμάτων όπως η απάθεια ή η δακρύρροια. Αντ’ αυτού, το άτομο δείχνει υπεραντιστάθμιση μέσω έντονης εργασίας ή ψυχαναγκαστικής κοινωνικότητας.
Φωτογραφία: Pixabay
Ένας βασικός δείκτης της “μάσκας της χαράς” είναι η απότομη πτώση της ενέργειας μετά τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Μετά από ένα πάρτι ή μια συνάντηση με φίλους, υπάρχει μια πλήρης εξάντληση που απαιτεί μεγάλες περιόδους αποκατάστασης στη μοναξιά.
Η συναισθηματική εξουθένωση και η χρόνια κόπωση συχνά συνοδεύουν τη λανθάνουσα κατάθλιψη. Το άτομο παραπονιέται για συνεχή κόπωση, ακόμη και μετά από έναν πλήρη νυχτερινό ύπνο ή διακοπές.
Οι ψυχοσωματικές εκδηλώσεις είναι συχνοί σύντροφοι της ανέκφραστης κατάθλιψης. Οι ανυπόστατοι πονοκέφαλοι, τα γαστρεντερικά προβλήματα ή η μυϊκή ένταση μπορεί να αποτελούν σωματική αντανάκλαση του ψυχικού πόνου.
Η τελειομανία και ο φόβος του λάθους αυξάνουν την εσωτερική ένταση στη λανθάνουσα κατάθλιψη. Το άτομο αντιδρά οδυνηρά στην παραμικρή κριτική, αντιλαμβανόμενο την ως απόδειξη αποτυχίας.
Οι διαταραχές του ύπνου αποτελούν σημαντική ένδειξη, ακόμη και αν δεν υπάρχει εμφανής αϋπνία. Ο διακοπτόμενος ύπνος, οι εφιάλτες ή ένα συνεχές αίσθημα κόπωσης το πρωί σηματοδοτούν πρόβλημα.
Η απώλεια του ενδιαφέροντος για χόμπι, διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική δραστηριότητα, αποτελεί ένα ενοχλητικό παράδοξο. Το άτομο συνεχίζει να παρακολουθεί εκδηλώσεις, αλλά το κάνει αυτόματα, χωρίς εσωτερική συμμετοχή.
Ο αρνητικός εσωτερικός διάλογος και οι ενοχές είναι χαρακτηριστικά της λανθάνουσας κατάθλιψης. Σκέψεις όπως “είμαι βάρος” ή “όλοι με ανέχονται από ευγένεια” γίνονται εμμονικές.
Η άρνηση αναζήτησης επαγγελματικής βοήθειας οφείλεται στο φόβο του στιγματισμού ή στην πεποίθηση ότι “θα έπρεπε να μπορώ να τα βγάλω πέρα μόνη μου”. Το άτομο αρνείται το πρόβλημα και θεωρεί ότι η επίσκεψη σε ψυχολόγο αποτελεί εκδήλωση αδυναμίας.
Η υποστήριξη των αγαπημένων προσώπων απαιτεί ευαισθησία: αντί για πίεση, είναι σημαντικές οι διακριτικές προσφορές βοήθειας. Φράσεις όπως “είμαι κοντά σας αν θέλετε να μιλήσετε” είναι πιο αποτελεσματικές από τις άμεσες ερωτήσεις σχετικά με την κατάσταση.
Η ψυχοθεραπεία και οι τεχνικές ενσυνειδητότητας μπορούν να βοηθήσουν να σπάσει ο κύκλος της κρυφής κατάθλιψης. Η συνεργασία με έναν ψυχολόγο αποσκοπεί στην αποκατάσταση της επαφής με τα αληθινά συναισθήματα και στη μείωση του άγχους.
Διαβάστε επίσης
- Ο Κουσιανασβίλι έκανε ξαφνική έκκληση στον Ντμίτρι Ντιμπρόφ εν μέσω του διαζυγίου του
- Λάθη και αποτυχίες στη ζωή: Πώς να μάθετε μαθήματα και να σταματήσετε να επαναλαμβάνετε λάθη
